Weet wat u tekent …….

Bij het kopen van een huis is de koopakte het contractstuk dat de afspraken regelt tussen koper en verkoper. Het contract wordt opgesteld door de verkopende makelaar, die partijen uitnodigt ter ondertekening, soms gezamenlijk op kantoor en soms apart op afstand.

Bij het ondertekenen van de koopakte valt mij op dat er relatief weinig vragen worden gesteld over de inhoud. Ergens wel bijzonder want het belangrijkste contractstuk wordt dus beperkt gelezen. “Het zal wel goed zijn. De makelaar zal het wel weten.”

Toch is het goed hier wat langer bij stil te staan. De koopakte wordt over het algemeen opgemaakt in een zogenaamde “model”-akte. Daarin zijn heel veel artikelen als standaard opgenomen. Het venijn zit echter in de staart. Veelal worden extra clausules aan de akte toegevoegd zonder dat deze daadwerkelijk met de koper/verkoper zijn besproken tijdens de onderhandeling.

Tussen partijen is er een contractsvrijheid. Met andere woorden je kunt afspreken wat je wil, zolang het maar duidelijk is wat partijen bedoelen. Deze nadere afspraken kunnen uiteenlopende zaken zijn die bedongen zijn tijdens het onderhandelingsproces. De wetgever gaat ervan uit, dat als er uitsluitingen in een overeenkomst worden opgenomen, dit tot uiting komt in de prijs.

Helaas blijkt dit niet altijd het geval. Een van de bekendste toegevoegde clausules is de OUDERDOMSCLAUSULE. In de thans zeer gespannen markt zien we steeds meer dat verkopers (meestal op advies van diens makelaar) deze clausule toepassen, ook wanneer dit niet specifiek besproken is. Te pas en te onpas zien we deze clausule terugkomen. Ook hoorde ik onlangs een collega stellen: ” Wij doen dit standaard bij iedere koopakte”. Dan wordt het dus oppassen!

De ouderdomsclausule is GEEN standaardbepaling in de (NVM) koopakte, maar wordt handmatig toegevoegd. De doelstelling van deze clausule is het beschermen van de verkopende partij bij een slechte bouwkundige staat van de woning. Feitelijk komt de inhoud van de clausule neer op GARANTIE TOT DE DEUR! Best wel een heel vergaand artikel, maar eenmaal in de koopakte opgenomen, wordt deze vaak niet als zodanig herkend. Immers in de clausule spreekt men van; dat de onroerende zaak meer dan…..jaren oud is en wat betekent dat de eisen die aan de bouwkwaliteit gesteld mogen worden aanzienlijk lager liggen……….e.v.

Toepassing van deze clausule is bedoeld voor woningen die daadwerkelijk een slechte staat van onderhoud hebben. De koper is zich hiervan bewust en koopt het pand dan ook tegen een lagere marktprijs. Bij zo’n woning is een bouwkundige keuring zeker op zijn plaats. In alle andere gevallen dus niet! Let dus goed op, voorkomen is beter dan achteraf genezen.